De Principiis Cogitandi. Liber Secundus.Gray, Thomas, 1716-1771Alexander HuberEditorGöttingen State and University Library, University of GöttingenHistoric BuildingPapendiek 14D-37073 GöttingenGermanyThomas Gray ArchiveTaylor Institution LibrarySt Giles'Oxford OX1 3NAUKinfo@thomasgray.orghttps://www.thomasgray.org/OxfordThis work is licensed under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License.Commonplace Book
This e-text is part of the Primary Texts section of the Thomas Gray Archive.
XML created for the Thomas Gray Archive.
Spelling has been modernized throughout, except in case of conscious archaisms.
Contractions, italics and initial capitalization have been largely eliminated,
except where of real import. Obvious errors have been silently corrected,
punctuation has been supplied.
The editor would like to express his gratitude to the library staff of the
Göttingen State and
University Library (SUB Göttingen) for their invaluable assistance.
Library of Congress Name Authority File (LCNAF)text-indent: 1em;margin-bottom: 1em;text-align: center;text-align: right;text-align: left;display: inlinefont-style: italic;
De Principiis Cogitandi.Liber Secundus.
Hactenus haud segnis Naturae arcana retexiMusarum interpres, primusque Britanna per arvaRomano liquidum deduxi flumine rivum. Cum Tu opere in medio, spes tanti et causa laboris,Linquis, et aeternam fati te condis in umbram!Vidi egomet duro graviter concussa dolorePectora, in alterius non unquam lenta dolorem;Et languere oculos vidi, et pallescere amantemVultum, quo nunquam Pietas nisi rara, Fidesque,Altus amor Veri, et purum spirabat Honestum.Visa tamen tardi demum inclementia morbiCessare est, reducemque iterum roseo ore SalutemSperavi, atque una tecum, dilecte Favoni!Credulus heu longos, ut quondam, fallere Soles:Heu spes nequicquam dulces, atque irrita vota!Heu maestos Soles, sine te quos ducere flendoPer desideria, et questus jam cogor inanes! At Tu, sancta anima, et nostri non indiga luctus,Stellanti templo, sincerique aetheris igne,Unde orta es, fruere; atque oh si secura, nec ultraMortalis, notos olim miserata laboresRespectes, tenuesque vacet cognoscere curas;Humanam si forte alta de sede procellamContemplere, metus stimulosque cupidinis acres,Gaudiaque et gemitus, parvoque in corde tumultumIrarum ingentem, et saevos sub pectore fluctus:Respice et has lacrymas, memori quas ictus amoreFundo; quod possum, juxta lugere sepulchrumDum juvat, et mutae vana haec jactare favillae.